İBRAHİMİN AYRANI TAŞINCA

[dutluca-bilecik]

Kamulaştırma için tapu dairesine gittiğimde orada yeni bir memurun işbaşı yaptığını gördüm.Müdür yardımcısı yeni memurumuz ibrahim diye tanıştırınca şivesi tanıdık hemde çok tanıdık gelmişti.Bizim kamulaştırma işlemini yapan memurun hemen yanında masası olduğu için konuşma ve davranışları dikkatimi iyice çekmeye başlamıştı.Kendisine bir evrak havale edilmiş o yeni memur olduu için bilgisayarda işlem yapamıyordu.Ama çok gayretli idi.Sonunda giremeyince pes etti.Müsait olan birkaç memurdan yardım istedi.Ancak pek aldıran olmadı.Evrak sahibide başında bekleyince sıkıntıya girdi.Ayranı tabiri yerinde ise tamamen kabardı bu yörük çocuğunun.İşlemimi yapan memura beklebileceğimi yardımcı olmasını söyledim.O yardım etmek istedi ama bu sefer o onur meselesi yapmıştı kabul etmedi.Uğraştı didindi çabaladı sonunda başardı girmeyi evrakı.Onun bu halini görünce sanki diye düşündüm atalarımız yaylalarda yerleşim yeri ve tüm imkanlardan uzak iken kimden yardım almışlardı hiç kimseden her sorununu kendileri çözmşlerdi sonunda.Bu da öyle oldu bu yörük çocuğu yeni memur için.Emirdağ yörüğü olduğunu öğrendiğim bu yeni memurun bu kararlı hali her bakımdan biz yörükler için takdire değer buldum.