hunna

[dutluca-bilecik]

Yörüklerin bulunduğu yer mekan farklıda olsa konuşduğu dili birdir.Geçenlerde şöyle sosyal medyada yörüklerle ilgili guruplarda dolaşırken antalyalı bir yörük kardeşimizin yörük ağzını ile yazdığı bir paylaşımı okurken ve onun paylaşımına yorum yapan manisalı kardeşimizinde aynı kelimeyi kullanması bilecik eskişehir taraflarındada onlar kelimesi karşılığı unla-hunla denmesi yörük ağızları arasındaki bütünlüğü ifade etmektedir.Genelde ince sesli harfle başlayan kelime ince kalın sesli harfle başlayan kalınla biter yörük ağzında.O bakımdan bizim konuşmamız ağzımız türkçenin ana kökünü oluşturur.Sonradan dilimize giren arapça farsça ingilizce fransızca kelimelerin aslında dilimizde kök olarak karşılığı vardır.İşin kolayına kaçıp bu ithal kelimeleri kullanmaya direnebilirsek kendi dilimizi daha berrak kullanırız.Örneğin baraj yerine böğet rampa yerine yokuş viraj yerine çatırık zirve yerine tepe vasıta yerine binek gibi daha niceleri.