O yörüklerin kızı

[dutluca-bilecik]

Baba diyordu heyacanlı heyacanlı eve gelen kızım.Belliki birşeyleri paylaşmak istiyordu alel acele.Hayrola nedir dedim bu heyacanın nedeni diye sorunca başladı yine aynı heyacanla anlatmaya.Otobüs durağında bekliyordum belediye otobüsünün gelmesini.Bir amca da geldi yanımı oturdu.Biraz oturduktan sonra bana nereli olduğumu sordu.Kazamdan sonra köyümü söyleyince birden anlatmaya başladı yirmi yıl öncesini.Kamyonu ile nakliyecilik yaparken kışın kalmışlar bizim köyün yanındaki yolda tipi nedeni ile.Köye sığınmışlar o kış kıyamette.Köylü bakmış onlara misafir etmiş 15-20 gün.Misafir ederkende eksik etmemişler muhabbeti sohbeti.Pek memnun kalmış bu ilgiden alakadan.Demiş sen o köyün o yürüklerin kızısın.İsmini unuttum ama oradaki insanların köyüne girerken benim selamımı söyleyiver ne olursun demiş.O tarihlerde henüz doğmamış olan kızımın bu heyacanı köyü ve köyü insanı ile gurur duyması heyacanması bunu benimle paylaşmak için sabırsızlanması ayrı bir duygu.Buda yörüklerin insanlığı örfü adedi ile ilgili binlerce yıl devam eden birbirine peşin itibar ve gurur sağlayan bir yönü olsa gerekir.

[dutluca-bilecik]

Bu yörükler o yörüklerin kızı oğlu o köyünde obasında yörüklüğünü yaşayan geleni gideni misafiri eksik olmayan bir kuru dilim ekmeğini paylaşan yörüklerin torunları.1860 lı yıllarda rusyadan kafkasyadan sürülen çerkesler osmanlığa sığındıklarında biz yörüğün çadırına sığındık demişlerdir-Şaban KARATAŞ trt genel Müdürü-O çadır köylerimizde vardı şimdi boy boy oymak oymak yurdumun her tarafında düzenlenen yörük şenliklerinde var çok şükür.